త్రివిక్రం, పవన్‌కళ్యాణ్‌ల “జల్సా” చూసిన తర్వాత, ఆ కాంబినేషన్‌పైన నా అంచనాలు అంతంత మాత్రంగానే ఉన్నాయి. కాబట్టి “అత్తారింటికి దారేది” సినిమా పైన నేను పెద్ద ఎక్కువ ఆశలు పెట్టుకోలేదు. కానీ చూడగా కాసేపు సరాదాగా నవ్వుకునేలానే ఉంది సినిమా.
కొన్ని ఫ్రేముల్లో తన వయసు కనిపిస్తున్నా, చాలా మటుకు సమంతా-ప్రణీతలకి సరిజోడైన నవయువకుడిలానే పవన్‌కళ్యా్‌ణ్ మెరిశాడు. అభిమానులని అలరిస్తాడు, మిగతావాళ్ళని మురిపిస్తాడు. ముగ్ధమనోహరంగా కనిపించిన అమ్మాయి పేరు “ప్రణీత” అని తరవాత తెలిసింది. ఆ అమ్మాయి గురించి పవన్‌కళ్యాణ్ కొన్ని డైలాగులు చెబుతాడు, దానికి తగ్గట్టే ఉంది. సమంతా ఎప్పటిలాగే బానే చేసిందనిపించింది. నిజానికి ఈ సినిమాలో female-leads కి పెద్ద ఏక్షన్ స్కోప్ లేదు. పవన్‌కళ్యాన్‌దే One Man Show అనిపిస్తుంది.
త్రివిక్రం తనదైన శైలిలో ఈ సినిమాలో కూడా ప్రేక్షకులని నవ్వించడంలో సఫలం అయ్యాడు. ఫిలాసఫీలు చెప్పనంతవరకూ, గొప్ప జీవితసత్యాల గురించి మాట్లడనంత వరకూ త్రివిక్రం నాకు నచ్చుతాడు. ఈ సినిమాలో సెంటిమెంటు సీన్లలో సైతం పెద్ద పెద్ద లాజిక్కుల జోలికి పోకుండా సింపుల్‌గా రాశాడు. నచ్చాడు. ఆలీ, బ్రహ్మానందం, M.S.నారాయణ మొదలైన హాస్యబృందంతో మంచి నవ్వులనే పూయించాడు.
నిజానికి సినిమాలో మంచి సందేశం ఒకటి ఉంది, సెంటిమెంటూ ఉంది. కానీ వీటిని కేవలం స్పృశిస్తూ సినిమాని కామెడీతోనే నడిపించాడు త్రివిక్రం. క్లైమాక్సులోని సీన్ టచింగ్‌గా అనిపించింది. మిగతా కొన్ని సీన్లలో ఎమోషన్ రావాలని తెలుస్తూ ఉంటుంది కాని నాలో ఎమోషన్ కలిగేంత involvement రాలేదు. స్క్రీన్ పైన ఆలీ పవన్‌కళ్యాణ్ గొప్ప త్యాగం చేస్తున్నట్టు కన్నీళ్ళతో కనిపిస్తున్నాడు, కాని నాలో ఏ ఫీలింగూ లేదు! అలాగే పవన్‌కళ్యాణ్ – సమంతా మధ్య లవ్ ఏంగిల్ పెద్ద ఏమీ ఎస్టాబ్లిష్ అయినట్టు తోచదు. వినోదమే ప్రధానంగా సాగే కథనంలో ఏవో అనుబంధాలు, ప్రణయాలు, సుభాషితాలు వచ్చిపోతూ ఉంటాయి.
సంగీతపరంగా దేవీశ్రీ మార్కులు కొట్టేస్తాడు. గొప్ప పాటలు అనిపించలేదు కానీ, మొదటి సారి వింటేనే బావున్నాయనిపించే 3-4 పాటలు ఇచ్చాడు. తనే సాహిత్యం రాసిన పాటలో మంచి రచయితగా మరో సారి రుజువు చేసుకున్నాడు. ఇలా సరదా పాటలకే కాకుండా “కలుసుకోవాలని” చిత్రంలో రాసినట్టు “ఉదయించిన సూర్యుడినడిగా” లాంటి ఇతర గీతాలు కూడా దేవీశ్రీ నుంచి వస్తే శుభపరిణామమే. టైటిల్ సాంగులో కొత్త కురాడు “శ్రీమణి” తన ప్రతిభని బానే ప్రదర్శించాడు. పాట అంతా మంచి భావాలతో, కవిత్వంతో వెళుతూ ఉంటే మధ్యలో “ఆరడుగుల బుల్లెట్టు, ధైర్యం విసిరిన రాకెట్టు” అంటూ ఇంకో ఫీల్‌లోకి తీసుకెళ్ళే పంచ్ లైన్ రావడమే నాకు నచ్చలేదు. కొన్ని పదప్రయోగాలలో ఇంకా పరిణతి రావాలి శ్రీమణిలో. తాను మాత్రమే రాయగలిగిన చమక్కులతో రామజోగయ్య మెరుస్తారు. “బాపు గారి బొమ్మో” పాటలో సాహిత్యం దేవిశ్రీ ఆ లేక రామజోగయ్యా అని సందేహం వచ్చినా, జాగ్రత్తగా గమినిస్తే రామజోగయ్య మార్కు కనిపెట్టొచ్చు. ఏదేమైనా సినిమాపాటల్లో కవిత్వానికి కాలం చెల్లిందనిపిస్తోంది. ఇక “చమక్కుల” తోనే సరిపెట్టుకోవాలి. అవే అందరికీ అర్థం అవుతున్నాయి, అందరూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు.
హాయిగా నవ్వుకోడానికి, మంచి టైం పాస్ అవ్వడానికి ఈ సినిమా తప్పకుండా చూడొచ్చు అనిపించింది. ఇది గొప్ప సినిమా కాదు. మంచి సినిమా అనొచ్చు కాని “సరదా సినిమా” అనడం ఇంకా సబబేమో. వల్గారిటీ లేకుండా కుటుంబసమేతంగా చూసేలా తీసిన త్రివిక్రంని అభినందించొచ్చు.
ఎద రస నస 
— కొన్ని పదప్రయోగాలలో ఇంకా పరిణతి రావాలి శ్రీమణిలో.–
నాకు ఇతని పాటల్లో ఏదో వెలితి కనిపిస్తుంది. పదాలు ఫ్రీ గా ఫ్లో అయినట్టు ఉండవనిపిస్తుంది.
ఇప్పటి వాళ్ళల్లో రామజోగయ్య శాస్త్రి గారు, ఎక్కువగా అనంత శ్రీరాం ఈ విషయం లో నాకు బాగా నచ్చుతారు